فشار امریکا بر پاکستان شدت می‌گیرد؟

در گزارش‌های خبری آمده که مقام‌های ایالات متحده امریکا فهرست ده نفر از سران گروه‌های دهشت‌افگن مقیم پاکستان را به آن کشور تسلیم کرده تا در مورد بازداشت آن‌ها اقدام جدی صورت گیرد.

این در حالی است که پاکستان همواره از اقامت سران گروه‌های تروریست و دهشت‌افگن در خاک آن کشور انکار ورزیده و به‌رغم فشارهایی که ظاهرن از طرف ایالات متحده امریکا بالای پاکستان به دلیل حمایت آن کشور از گروه‌های دهشت‌افگن اعمال شده، پاکستان همچنان پناهگاه امن گروه‌های تروریست قرار دارد.

هرچند در ماه‌های اخیر رهبران ایالات متحده امریکا از اعمال فشارهای جدی بالای پاکستان سخن گفته و کمک‌های آن کشور برای پاکستان نیز متوقف گردیده، اما با توجه به رفتار و نیت پاکستان نسبت به افغانستان، چنان می‌نماید که این فشارها تا هنوز چندان جدی نبوده و به همین دلیل تغییر و تحولی در استراتیژی پاکستان نسبت به مسایل افغانستان ایجاد نگردیده است.

 پاکستان همچنان از گروه‌های دهشت‌افگنی که جنگ و انفجارهای انتحاری علیه افغانستان را رهبری می‌کنند، حمایت مالی و لوژیستیکی می‌کند و جغرافیای آن کشور برای مجروحان و خانواده‌های اعضای این گروه‌ها، همچنان مکان امن و بی‌خطر است.

اما فشارهایی که تا هنوز از طرف ایالات متحده امریکا بالای پاکستان اعمال گردیده در بعضی زمینه‌های تاثیرگذار بوده؛ از جمله اعتبار سیاسی و جایگاه دیپلماتیک پاکستان را در مناسبات بین‌المللی به شدت آسیب زده، اما به‌رغم این تاثیرها نشانه‌های قابل درک و دریافت، حاکی است که پاکستان همچنان از گروه‌های تروریست دهشت‌افگن حمایت می‌کند و تا هنوز در برابر سیاست‌های جدید ایالات متحده امریکا کوتاه نیامده است.

در گزارش‌های خبری آمده بود که دونالد ترمپ؛ رییس‌جمهور ایالات متحده امریکا به فرماندهان نظامی این کشور در منطقه اجازه داده که در صورت لزوم اهداف مورد نظر در خاک پاکستان را مورد حمله قرار داده و پایگاه‌های گروه‌های دهشت‌افگن را نابود نمایند. اما دیده می‌شود که همه این فشارها به درجه‌یی از شدت لازم  نرسیده که بتواند رهبران پاکستان را از دست‌یابی به اهداف تعریف‌شده‌شان که همان ادامه جنگ و گسترش بی‌ثباتی در افغانستان است منصرف نمایند.

ایالات متحده امریکا گزینه‌های فراوان در اختیار دارد که با استفاده از آن می‌تواند پاکستان را مجبور به‌قطع حمایت از طالبان و سایر گروه‌های دهشت‌افگن نماید. علاوه بر قطع کمک‌های نظامی و هدف قراردادن پایگاه‌های نظامی گروه‌های دهشت‌افگن در خاک  آن کشور، می‌تواند بر دادوستد تجارتی آن کشور تحریم وضع کرده و حساب‌ شرکت‌های مهم و سران دولت آن کشور را مسدود نماید. اما آنچه از ظاهر قضیه برمی‌آید اعمال فشار از طرف ایالات متحده امریکا بیشتر در سخنرانی‌های سیاسی و موضع‌گیرهای رسمی آن کشور مطرح شده تا در اقدام‌های عملی که بتواند اثرهای ملموس بر دولت پاکستان داشته باشد.

سازمان‌های استخبارات غربی و به‌خصوص ایالات متحده امریکا به خوبی می‌دانند که گروه‌های تروریستی از کجا اکمال می‌شوند و محل آموزش و پناهگاه امن آنان در کجا قرار دارد. ایالات متحده امریکا به خوبی می‌داند که بخش مهمی از مساعدت‌های نظامی آن کشور به پاکستان در جنگ علیه سربازان امریکایی در افغانستان به مصرف می‌رسد و یا به تعریف دیگر، سربازان امریکایی در افغانستان با استفاده از پولی کشته می‌شوند که مردم امریکا و شرکت‌های آن کشور به عنوان مالیات به دولت می‌پردازند.

با اطمینان می‌توان گفت که جزییات حمایت پاکستان از طالبان و تمامی جریان‌ها و گروه‌های دهشت‌افگن از چشم استخباراتی ایالات متحده امریکا پوشیده نیست، اما اینکه چه مصحلت و منفعتی سبب گردیده که ایالات متحده امریکا از اعمال فشارهای شدید و جدی بالای پاکستان دریغ می‌ورزد، سوالی است که یافتن پاسخ به آن مستلزم عبور از هفت دربند سیاسی و استخباراتی می‌باشد.