«جنگ مقدس غرب» اثر نویسنده، کارشناس و تحلیلگر معروف امریکایی که در آن از عربستان سعودی چون زادگاه اسلام افراطگرایی و مناقشات جهانی و منطقوی یاد می‌نماید به سفر عبدالله عبدالله، عطامحمد نور و هیات همراه آن به عربستان و ادای حج عمره زاهدانه و امضای موافقت‌نامه ایتلاف ضد تروریستی آن‌ها شباهت دارد. درباره این اثر معروف و نویسنده آن در آخر می‌پردازم.
عبدالله عبدالله؛ رییس اجرایی دولت وحدت ملی در موقع سفر به ریاض موافقت‌نامه ایتلاف ضد تروریستی کشورهای اسلامی را که به ابتکار عربستان سعودی در سال گذشته ایجاد گردیده بود امضا کرد. عربستان از آغاز تاسیس آن از دولت افغانستان رسما دعوت نموده بود تا با این ایتلاف بیپیوندد.
ارگ ریاست جمهوری بعد از یک سال توقف به جای حنیف اتمر که قرارداد امنیتی را با امریکا و موافقت‌نامه صلح را با نماینده حکمتیار امضا کرده بود، این بار عبدالله را که به حاشیه رانده شده و مردم ناامید و طرفداران سابق از او سلب اعتماد نموده‌اند و اندک‌ترین صلاحیت قانونی در امور اداری کشور ندارد مامور امضای پیوستن افغانستان به این ایتلاف گردانید.
این ایتلاف در اثر بلندپروازی‌های عربستان که وهابیت را به کشورهای اسلامی و از آن جمله به قفقاز صادر می‌نماید نه تنها به منظور سقوط بشار اسد در جنگ سوریه؛ بل به منظور تاسیس خلافت اسلامی داعش و تحکیم پایه‌های آن در منطقه ایجاد گردید. از جمله 57 کشور عضو سازمان همکاری اسلامی، 34 کشور که اکثر از متحدان عربستان‌اند و از آن جمله پاکستان در این ایتلاف عضویت دارند و از حامیان مالی و عاملان تروریستی در مناقشات منطقوی و جهانی محسوب می‌گردند.
هر کشور در جهان به‌خاطر ارتقای حیثیت و منافع خود روابط و همکاری‌های دوجانبه و چندجانبه را بر اساس احترام متقابل، عدم تجاوز، خودُداری از مداخله در امور داخلی و بلاخره احترام دوسویه و برابر در امور بین‌المللی انجام می‌دهد.
عربستان سعودی همان طوری که از مراکز پرنفوذ جهان اسلام است و از ثروت و منابع مالی غنی برخوردار، از جانب دیگر از مراکز عمده مالی تروریست‌ها و نقض حقوق بشر نیز به شمار می‌آید.
دشمنی عربستان با آزادی‌های مدنی و کرامت‌های انسانی و به‌ویژه بی‌احترامی و اهانت به حقوق زنان در قرن بیست و یک بدتر از عصر جاهلیت پیش از اسلام است.
هدف عربستان از ایتلاف ضدتروریستی، حمایت داعش و سایر سازمان‌های تروریستی در کشورهای منطقه می‌باشد. عبدالله با امضای این موافقت‌نامه منافع ملی و استرتژیکی ما را قربانی کمک‌های کوتاه‌مدت گردانید و اگر عربستان به تعدادی از افغان‌های مهاجر اجازه کار را می‌دهد به جای آن رسما ورود سران و اجیران داعش را برای نجات از دام سوریه و عراق به افغانستان قانونی گردانید. به ویژه که پادشاه عربستان کمک‌های خود را منوط به روابط نیک افغانستان به پاکستان گردانید.
افغانستان در طول تاریخ الگوی همسایگی نیک بوده و درهای دوستی را بر روی تمام کشورهای همسایه باز گذاشته است، ولی هدف عربستان از روابط نیک با پاکستان دادن نقش برجسته‌تر برای پاکستان در امور افغانستان می‌باشد، همان طوری که عربستان وابسته به امریکاست و پاکستان به عربستان، ازاین رو افغانستان را به خاطر احترام به سلسله‌مراتب وادار به وابستگی کامل به پاکستان می‌گرداند تا مانع روابط آزاد و مستقل افغانستان با هند گردد که از کشورهای پیشرفته و صنعتی است.
امضای این موافقت‌نامه دورنمای روابط افغانستان را با ایران، کشورهای آسیای میانه و به‌ویژه روسیه تاریک و مبهوم می‌گرداند. عربستان بعد رویدادهای اخیر سوریه و حمله ناگهانی عراق با حمایت امریکا در شهر موصل در فکر پایگاه جدید برای داعشی‌ها و القاعده در خاک افغانستان است و کشورهای جهان از آن جمله غربی‌ها می‌دانند که عربستان حتا با تاسیس مساجد در کشورهای مختلف، وهابیت و افراطگرایی را صادر می‌نماید.
عبدالله بدون توجه به اهداف مشخص عربستان با وجودی که داعشی‌ها در مناطق مختلف کشور و از آن جمله در مناطق شمال ریشه دوانیده‌اند این ایتلاف نامبارک را امضا نمود. این امضا را تاریخ نخواهد بخشید. رییس اجرایی در اثر فقدان بینش اداری و فرهنگ سیاسی ذات فرصت‌طلبانه دارد و با امضای این قرارداد ننگین باید در پارلمان احضار تا مردم ضرورت امضای این موافقت‌نامه را در شرایط حساس کنونی بدانند.
عربستان به افغانستان وعده داد که از تمام امکانات در برقراری صلح در افغانستان حمایت می‌نماید. اگر صادقانه از صلح پایدار در افغانستان طرفداری می‌نماید پس چه ضرورت به امضای افغانستان آن هم بعد از یک سال به ایتلاف ضد تروریستی دارد؟ چرا عربستان بر پاکستان فشار وارد نمی‌کند تا از صدور تروریست‌ها و انتحاری‌ها به افغانستان جلوگیری کند؟
دولت‌سالاران پانزده سال اخیر افغانستان که با پول و اسلحه کشورهای عربستان و پاکستان به نام جهاد علیه مردم خود جنگ نموده‌اند چنان مست ثروت و قدرت گردیده‌اند که از خوردن خون مردم سیر نمی‌گردند و به قربانی منافع ملی و استراتژیکی افغانستان نیز افتخار می‌نمایند.
از جهاد مقدس تکه‌داران تشنه به خون برمی‌گردیم به کتاب «جنگ مقدس غرب» که دولت امروز افغانستان از نمونه‌های روشن آن می‌باشد.
اولیام اینگال؛ نویسنده و کارشناس مشهور امریکا در کتاب جنگ مقدس غرب، رشد و تکامل اسلام افراطی را چون مهد بحران و بی‌ثباتی‌های منطقوی و جهانی مورد تحقیق قرار می‌دهد.
نویسنده بدون ترس و هراس، سیاست‌های امریکا را در امور بین‌المللی محکوم می‌کند و طراحان استخبارات غرب را مقصر و مسوول جنگ مقدس با شعار آزادی و استقلال با کمک اسلام‌گرایان افراطی و تندخو که القاعده از بطن آن زاده شده، ارزیابی می‌نماید.
به باور نویسنده، وهابیت توسط محمد بن عبدالوهاب در سال 1703 میلادی مذهب رسمی عربستان گردید. بریتانیا به آل سعودی کمک نمود تا با استفاده از جهالت و پیروی کورکورانه مردم، این طریقه را بر اساس این طرز تفکر: شاه هر کاری را که می‌کند باید خواست خدا را رعایت کند، قدرت سیاسی را با قدرت مذهبی تقدس بخشید.
بعد از بریتانیا، امریکا با ترویج وهابیت برای دسترسی به معادن نفتی منطقه، این طرح انگلیس را تقویت بخشید. اسامه بن لادن بنیان‌گذار القاعده به کمک استخبارات غرب به افغانستان و عراق گماشته شد و به کمک افراطگرایان افغان باعث فجایع کنونی در افغانستان گردید و امروز داعش همان اهداف مشخص را انجام می‌دهد که اسامه بن لادن انجام داد.
نویسندۀ کتاب جنگ مقدس غرب، با وجودی که تلاش می‌ورزد تا با ریشه‌یابی به اسلام افراطی و واقع‌بینانه دست یابد اما نفرت خود را در مقابل استخبارات غرب در این جنگ مقدس با استفاده از عبارت‌هایی چون «جناوران تشنه به خون» «آدم‌خوران» «سهامان فابریکه‌های مرگ» پنهان نمی‌کند و غرب را مقصر و مسوول تمام بدبختی‌ها در کشورهای مختلف و توسط اشخاص مختلف می‌داند و نگرانی دارد که با فروپاشی و بحران‌های مالی در بانک‌های امریکا وضع در آینده وخیم‌تر خواهد گردید.
نویسندۀ کتاب جنگ مقدس غرب در سال 1944 در ایالت تکزاس امریکا زاده و از دانشگاه پرنیستون امریکا فارغ گردید. او طی بیست سال اخیر در آلمان زندگی می‌کند و از کارشناسان برجسته و مشهور بین‌المللی در امور ژیوپولیتیک و مناقشات جهانی است.
افغانستان باید روابط سیاسی و مسالمت‌آمیز را بر اساس احترام متقابل با تمام کشورها برقرار نماید و در امضای موافقت‌نامه با طرف مقابل باید بسنجد که چه مفادی به دست می‌آورد.
ایتلاف در مبارزه با تروریزم با عربستان سعودی که اکثر سرمایه‌داران صاحب اختیار این کشور از داعش حمایت می‌کنند به مفاد افغانستان نخواهد بود. حتا سایر کشورهای کمک‌کننده را به افغانستان بدبین می‌گرداند. در تمام کشورهای دنیا موافقت‌نامه‌های بین‌المللی به مشورت و رای پارلمان تصویب می‌گردد و دولت‌ها به پیشنهادها، انتقادها و دیدگاه‌های رسانه‌ها و صاحب‌نظران احترام می‌گذارند تا از قدرت و اعتبار مردمی برخوردار گردند و هوشیارانه عمل نمایند.
نویسنده این مقاله یا سیاست نمی داند و یا اینکه تحت تاثیر گرایش های مدهبی این نبشته را تحریر نموده است.