ترور غم‌انگیز داکتر ناکامورا و همکاران افغانش در شهر جلال‌آباد – که بخشی از عمر و توان خود را با کمال صداقت و خلوص، وقف کمک به مردم افغانستان کرده بودند- برای تمام مردم افغانستان مصیبتی بسیار سنگین و تکان‌دهنده بود.
او کار خود را با کمک به مبتلایان به مرض جذام در پیشاور پاکستان آغاز و سپس در ولایت‌های مشرقی به احداث مراکز پزشکی و تداوی مریضان پرداخت.
سرانجام، داکتر ناکامورا به این نتیجه رسید که گرسنگی و مشکلات ناشی از سوءتغذیه عامل شیوع بسیاری از امراض کشنده است؛ بنابراین با مدیریت آب و ترویج زراعت، برای ایجاد تغییری واقعی در دسترخوان مردم و بهبود سلامتی آنان کوشید.
او در این راه تلاش‌های بسیاری را به ثمر رساند. هزاران جریب زمین سفید را به مزارع سرسبز تبدیل کرد و از این رهگذر با ایجاد فرصت‌های کاری برای هزاران خانواده، محتوای دسترخوان آنان را تغییر داد.
ناکامورا به پاس خدمات ارزشمند خود، یکی از مهم‌ترین جوایز آسیا و شهروندی افتخاری افغانستان را نیز به دست آورد؛ اما با کمال تأثر و تأسف که خدمات ارزشمند و جان‌فشانی‌های ارجمند او سرانجام غم‌انگیزی داشت و آخرین ضربان قلب او که برای مردم افغانستان می‌تپید، با شلیک چند گلوله توسط شهروند افغان در شهر جلال‌آباد، مرکز ولایت ننگرهار از تپش ایستاد.
مرگ دردآور او و همکارانش وجدان‌های بسیاری را در سراسر افغانستان تکان داد. مردم با ابراز خشم و انزجاز خود نسبت به عاملان این مصیبت، به یاد ناکامورا شمع افروختند و گریستند.
بدون شک کشتن – این روح بزرگ که تجلی و تبلور کمال فضیلت انسانی بود – رخدادی سخت اندوهناک است که ارزش خدمات او برای افغانستان به‌عنوان نقطه عطف تاریخی و انزجار و نفرت مردم افغانستان نسبت به عاملان این رخداد، به‌عنوان نفرتی تاریخی باقی خواهد ماند.
داکتر ناکامورا افزون بر اینکه خود نماد برجسته اخلاق و فضیلت‌های ارجمند انسانی بود، بخشی از مساعدت و کمک‌های انسانی کشورش را نیز در افغانستان مدیریت می‌کرد که به غیر از نیات انسان‌دوستانه هیچ نیات سوء سیاسی در آن نهفته نبود.
باید به این نکته نیز اشاره کرد که کمک‌ها و همکاری‌های دولت و مردم جاپان در عرصه‌های مختلف حیات مردم افغانستان در زمره کمک‌ها و مساعدت‌هایی است که فارغ از سوءنیت سیاسی در پرتو اخلاق و فضیلت‌های انسانی صورت گرفته است.
واقعیت تلخ این است که دشمنان مردم افغانستان با توسل به هر ابزار ممکن، تلاش می‌ورزند مانع به ثمر نشستن آرزوهای مردم افغانستان شوند و هر فرایند و اقدام نیکی که می‌تواند ضامن تأمین سعادت و خوش‌بختی مردم افغانستان باشد را متوقف کنند.
البته قبل از داکتر ناکامورا افراد دیگری نیز از کشورهای ثروتمند جهان برای کمک به مردم افغانستان در این ملک خداداد پس از چندی یا جان باخته‌اند و یا با دلی پر از درد و اندوه رخت سفر بسته‌اند.
چندین سال قبل نیز یک خانم سالمند آلمانی شفاخانه مجهزی را در «ولسوالی چک» ولایت وردک ایجاد کرد که بخش مهمی از مشکلات صحی مردم این ولایت در آن حل می‌شد؛ اما در نهایت ضمن اینکه موتر حامل وی با ماین هدفمند برخورد، خودش نیز مورد تجاوز گروهی قرار گرفت و آخرالامر مجبور به ترک افغانستان شد.
بر اساس تبصره اهالی منطقه، عاملان این رخداد از پاکستان اعزام شده بودند. با توجه به این واقعیت، چگونگی طرح و تطبیق پلان قتل داکتر ناکامورا و همکارانش نیز با کمک همین تئوری قابل تحلیل و تفسیر است که عاملان آن به گفته والی ننگرهار با آمدن از آن سوی خط دیورند به جلال‌آباد، این جنایت را مرتکب شده‌اند.
داکتر ناکامورا دریافته بود که درمان درد و مشکلات مردم افغانستان تنها در کلینیک‌های صحی قابل‌دسترسی نیست؛ بل فقر و بیکاری یکی از معضلات ویرانگری است که امراض کشنده از آن نشات می‌گیرد؛ از همین رو او به نقطه حساسی دست گذاشت که در تحلیل و تفسیرهای استخباراتی، بخشی از اهداف امنیتی و استراتژیک پاکستان در افغانستان خوانده می‌شود.
درحالی‌که تحولات سیاسی افغانستان دست‌کم در سی سال اخیر، مثل آیینه قامت‌نما، در برابر او بود و او بسیاری چیزها را می‌دانست، اما با تأسف که از تفسیر این واقعیت غافل شده بود که دشت‌های خشکی را که او به باغ و مزارع سرسبز تبدیل می‌کند، بخشی از اهداف امنیتی- اقتصادی اسلام‌آباد در آن خوابیده است.
این واقعیت تلخ برای مدت‌های نامعلوم بخشی از سرنوشت مردم افغانستان قرار گرفته است و تا زمانی که دولت افغانستان و حامیان بین‌المللی آن در این زمینه اقدامات لازم را به انجام نرسانند و برنامه‌یی جدی برای مبارزه با گروه‌های تروریستی وابسته به پاکستان، غاصبان زمین و شبکه‌های قاچاق‌چی مواد مخدر و معادن و سنگ‌های قیمتی نداشته باشند، سرمایه‌گذاری در افغانستان و هرگونه تلاش‌های معطوف به توسعه با این‌گونه مخاطرات و تهدیدات مواجه خواهد بود.
اکنون که این نماد فضیلت و کرامت انسانی برای همیشه رخت سفر بربست و ما دردمندانه تابوت وی را به خانواده‌اش و مردم جاپان سپردیم، یاد و نام او برای همیشه در خاطرات جمعی مردم افغانستان زنده خواهد بود؛ اما این واقعیت را باید بیش از پیش جدی گرفت که توقف فرایند سازندگی در کشور، از اهداف اساسی و استراتژیک دشمنان مردم افغانستان است.
سرمقاله
