مرگ پنج کارمند زن میدان هوایی قندهار، زنگ خطری بود که تنها مربوط امروز نشده و برای اولین بار نیست که به صدا درآمده باشد. پیش از این نیز بارها وقایع مشابهی رخ داده و په بسا مرگهای دیگری که عامل اصلی و حقیقت آن کماکان در پشت پرده پنهان مانده است. حقیقت این است که کار زنان در افغانستان که یک حق قانونی و انسانی آنان است بارها با زجر، آزار و اذیت آنان منجر شده و چه بسا مرگ زنان را نیز رقم زده است.
اما جدا از اینکه کار در فضای بیرون از خانه یک حق اساسی زنان است، بسیاری از ضرورت‌ها و تنگناهای معیشت اقتصادی در بیشتر موارد، زنان را وارد عرصۀ فعالیت اقتصادی می‌كند. اما متأسفانه این تنگنا و آن حق اساسی، همواره برای زنان شاغل دردسرساز شده است.
اگر گاهی پای درد دل زنان کارمند نشسته و به سخنان آنان گوش فرا دهیم، خواهیم دید که استفاده از ابزارهای تهدیدآمیز می‌تواند مقدمه‌یی باشد برای حذف حضور آنان از عرصۀ كار؛ زیرا بسیاری از مسایلی چون ننگ بیجا، ارتباط آن به مسأله ناموسی و… مردان سنتی را وادار میسازد دست به چنین اعمال خشونتآمیز در برابر زنان بزنند.
اذیت و آزار، ایجاد محدودیت، فشارهای روانی، مزاحمتهای خیابانی و… تا به مرحله‌یی که به قتل آنان منجر میشود، از جمله موارد جدی‌اند که وجود آن‌ها غیرقابل انکار است.
این درحالی است که زن باید احساس اجتماعی كند و افتخار كند كه دانش دارد، جایگاه اجتماعی دارد، فضیلت دارد و دارای درآمدی است که باعث اعتماد به نفس و اتکای او به خویشتن‌اش میشود. اما پیشتر از تمام این موارد، زنان از حق کارشان برای استحكام خانواده استفاده میکنند که یک نقش بس خطیر و سرنوشتساز است.
از این رو، ضروی است تا امنیت شغلی آنان به منظور حفظ حریم خانواده، نیازهای آموزشی و درمانی زنان و آرامش روحی و شخصیتی آنان افزون بر مصونیت جانی‌شان تأمین گردد.
بدون شک، این مسأله یک امتیاز نیست، بل یک حق است که در متن قانون، اصول شرعی و متون اسلامی نیز به آن اشاره شده و مورد تأکید قرار گرفته است.
حقیقت این است که نه دین و نه هم قانون، محدودیت کار کردن برای زنان را وضع کرده و او را مخیر کرده که یا کار کند یا خانهداری، بل دین و قانون، جمعی میان این دو و حفظ شخصیت و کرامت زن را دارای منافات ندانسته است. اما این شرایط است كه زنان زیادی را در جامعۀ سنتی مثل ما مجبور به اسارت در درون خانه میکند.
در نهایت، حقوق، قانون، اصول اساسی اسلامی و شرعی علاوه بر مشكلات اقتصادی، نیاز به حضور اجتماعی زنان را ایجاب میکند. پس برماست تا با این اصول و حقوق احترام گذاشته و در هر موقعیتی که هستیم به جای برخورد خشونتآمیز نابخردانه و غیرانسانی، سعی کنیم تا با پذیرش زنان در جامعه به‌حیث خواهران دارای عزت و حیثیت، جامعه را انسانی کنیم به جای اینکه دست به انسان‌کشی بزنیم.
